به آسمان نگاه می کنم

و به پر و بالی که جز هوای پرواز بر سر ندارند

زمین و جاذبه هایش پاهایم را محکم

به قفس هست ها و نیست های زندگی می بندد

اما من

ترسی از قفس ندارم .

زخم ها ی نشسته بر پر و بالم ، تردیدی به دلم نمی اندازد .

عمری که در قفس طی شد هم حسرتی را به قلبم تحمیل نمی کند .

من آنها را نمی بینم .

چون آموخته ام فقط آنچه را نگاه کنم که می خواهم .

من به زیر پایم نگاه نخواهم کرد .

من تمام نگاهم را به آسمان می بخشم

و با تمام قدرتم تا هر وقت که فرصت

شکستن این قفس برایم محیا شود :

عاشق پرواز می مانم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: