♥♥« یه غزیبـــــــــــه»♥♥
پیش از آنکه درباره ی، زندگی،گذشته
وشخصیت من قضاوت کنی،خودت راجای من بگذار:
از مسیری که من گذشته ام عبور کن|
با غصه ها ، تردیدها ، ترسها ، دردها و
خنده هایم زندگی کن....
یادت باشد:
هر کسی سرگذشتی دارد!
هر گاه به جای من زندگی کردی،
آنگاه میتوانی درباره ی من قضاوت کنی...
چيزی نِمی خوام آدَمــــااَز حَرف خـَستَمبــَــس کُنيد !مَن هَر قَراری داشتَمبا عِشــــق بَستـَمبــَــس کُنيد !
رفتم که درین شهر نبینی اثرم را
لب های ترک خورده و چشمان ترم
را حاجت به رها کردنم از کنج قفس نیست
ای قیچی تقدیر مچین بال و پرم را تنها شدم
آن قدر که انگار نه انگار با آینه آراسته ام
دور و برم را فردا چه طلب می کند آن یار
که دیرگفتی: غزل بگو! چه بگویم؟ مجال کو؟
شیرین من، برای غزل شور و حال کو؟
پر میزند دلم به هوای غزل، ولی گیرم
هوای پر زدنم هست، بال کو؟ … گیرم به فال
نیک بگیرم بهار را چشم و دلی برای تماشا و فال کو؟
تقویم چارفصل دلم را ورق زدم آن برگهای سبزِ
سرآغاز سال کو؟ رفتیم و پرسش دل ما
بیجواب ماند حال سؤال و حوصلهی قیل و قال کو؟